مهاجرت

اینکه خیلیا با خوندن وبلاگ من دچار استرس شدن و به مهاجرت با دقت بیشتری فکر کردن خیلی خوبه. شاید باید اینطوری بنویسم تا میزان فکر کردنتون به این پروسه هم تغییر پیدا کنه! اول اینکه کسی که میخاد مهاجرت کنه این تصمیمو همین دیروز نگرفته که امروزشم تو کشور مورد نظرش باشه. خیلیا از همون دوران دبیرستانشون به این موضوع فکر میکردن و بعدم پاشدن اومدن! هرکسی با توجه به شرایط زندگیش و توانایی که در خودش میبینه به این پروسه فکر میکنه! یکی خیلی پولداره و به قضیه حالت فان نگاه میکنه و اینکه زندگیمو اینجا میفروشم و میرم یه کشور دیگه یه عمر راحت زندگی میکنم و کار پیدا میکنم و این صحبتا! یکی دیگه در ارزوی خارج رفتن داره بال بال میزنه و هنوز نرفته از هر سه تاکلمش دوتا کلمه انگلیسی میگه و خارج رفتنو یه نوع با کلاسی میبینه و کلن واسش فرقی نمیکنه این خارج قبرسه یا امریکا! خارج باشه کوفت باشه. این ادمم به هر زور و بندی شده بلاخره یه خارج میاد. این وسط یه دسته از ادما هستن که دوست دارن مستقل بودن رو تجربه کنن، تو کشور خودشون علی رغم همه ی تواناییهای علمی و هنری و فنی که داشتن نتونستن به جایگاهی که لایقشون بوده برسن. کلن از زمین و زمانم براشون باریده. پوست کلفت و یه چیزی در حد کرگدن هستن و چیزی واسه از دست دادن ندارن. نه چیزی دارن که ایران بفروشن و با پولش برن خارج و نه خارجو سرزمین ارزوها میبینن که با رفتن توش وارد بهشت بشن! خیلی خونسرد و خیلی مطمئن به توانایی های خودش پی همه جور بدبختی رو به تنشون می مالن و کشور مورد نظرشونو انتخاب میکنن. این دسته اخری معمولن دانشجوها هستن. فرقی نمیکنه شریف باشی یا دانشگاه دارقوز اباد سفلا! مهم اینکه که جنم داشته باشی. نازک نارنجی نباشی. نابغه ی علم و هنرم باشی کسی اینجا واست تره هم خورد نمیکنه. کشوری مثه امریکا، هیچوقت هیچ تضمینی برای هیچ ایرانی نداره. این کشورو که انتخاب میکنی باید به خودتم بگی اوکی من از کشوری دارم بیورن میرم که دشمن درجه ی یک امریکاس پس نباید انتظار داشته باشم منو رو سرشون بزارن حلوا حلوام کنن! بهترین دانشگاههای اینجام برای فاند دادن به دانشجو جونشون بالا میاد! (چینی و هندی باشی داستان فرق داره چون  چینیا مثه ایرانیای عقده ای نیستن که دانشجوی ایرانی میگیرن و بعد برده داری میکنن و پدر دانشجوی بدبختو درمیارن و اخرشم هیچی به هیچی، هندیا هم در حد استادای ایرانی عقده ای نیستن! استادای ایرانی رو باید کلن بزارن تو موزه حیات وحش و یا اصن مطالعه کنن روشون و میزان عقده و حقارتهای دوران طفولیت و جوانیشونو بسنجن و براشون یه دوا و درمونی پیدا کنن). پیدا کردن فاند و قراردادهای هر ساله همیشه استرس زا هست و حتی اکه بهترین دانشجوی دپارتمانم باشی با یه منت خیلی خاصی بهت حقوق میدن! همیشه روزای سخت تو غربت هست، همیشه باید اماده بدبختی های متنوع باشی. اینجا خانواده و شب اروم و بالشت گرم و خورشت قورمه سبزی مامان پزی در کار نیست! غر زدن فقط واسه دیواره یا اینه رو به روت! گریه مال تنهاییهاته! دپرس شدن ماله بعد امتحانات و بعد پروژه هات و اصن هر وقت، وقت اضافه اوردیه! استرس همیشه هس ولی خب باید باشه راه دیگه ای توش نیس. اینجا باید یاد بگیری چطور تنهایی خونه اجاره کنی، تنهایی خونه اجاره بدی! تنهایی موادی غذایی که خریدی حمل کنی، تنهایی شیر اب درست کنی، اشغالا رو بیرون بزاری، با راننده بحث کنی! با دزده دعوا کنی! با مغازه دار چونه بزنی و اگه کسی عاشقت شد و خاست اذیتت کنه بهش بیلاخ نشون بدی و اوووه خیلی کارایه سخت دیگه که الان یادم نمیاد ولی نکتش اینه که همش تنهاییه. حالا اگه یکی هم اون وسط پیدا شد که خب از همه ی این تنهاییها تو خوشش اومد و خاست کمی و فقط کمی پرشون کنه که خیلی هم خوبه و افرین با هم قسمت کنین تنهاییهاتونو.

من دیگه از مهاجرت و اومدن و این صحبتا چیزی نمی نویسم چون نوشتنی نیست، سختی زیاد داره ولی خوبی هم داره که اونم بستگی به ادمش داره. اگه از استقلال  و جنگیدن و چالش خوشت میاد بش فکر کن. اگه واسه دوتا مغازه اونطرفتر و خرید یه سطل ماست دنبال سوییچ ماشینت میگردی و صبحونتو مامانت هر روز برات اماده میکنه و اخرین باری که احساس استقلال کردی وقتی بوده که بابات پول جیبیتو که بهت داده باهاش رفتی شمال و با دوستات دور و دور و خوش گذرونی، خواهشن به مهاجرت فکر نکن واست خیلی زوده!

یه روز

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

نخبه پرورانه کون گشاد!

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

تولد همخونم

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

شب هالویین

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.